ارتباط نقایص شناختی با مهارت های ابزاری مراقبت از خود در بیماران اسکیزوفرنی مراجعین به بخش روانپزشکی قم، سال ۱۳۸۹

زمینه و هدف: اختلال اسکیزوفرنی هرچند یک اختلال شناختی محسوب نمی شود، اما غالباً تخریب حوزه های شناختی را در پی خواهد داشت. مراقبت از خود جزء مهارت های زندگی است که در اختلالات روانشناختی دچار افت می شود. از آنجایی که ارتباط بین نقایص شناختی با مراقبت از خود در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی هنوز به طور کامل شناخته نشده است، لذا این تحقیق به منظور تعیین ارتباط بین نقایص شناختی و مهارت های ابزاری مراقبت از خود در بیماران اسکیزوفرنی صورت گرفت. روش بررسی: مطالعه حاضر به روش توصیفی- همبستگی روی 58 بیمار اسکیزوفرنی مراجعه کننده به بخش روانپزشکی بیمارستان نکویی قم در سال 1389 به صورت سرشماری انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات، آزمون های استاندارد پاس (جهت ارزیابی مهارت های کاربرد ابزار در فعالیت های روزمره زندگی) و آزمون شناختی لوتکا- دو (جهت بررسی وضعیت شناختی) بود. اطلاعات با استفاده از آزمون همبستگی اسپیرمن و پیرسون در سطح معنی داری 05/0>p تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در این مطالعه، بین 7 حوزه شناختی (جهت یابی، ادراک بینایی، ادراک فضایی، برنامه ریزی حرکتی، سازماندهی بینایی حرکتی، عملیات ذهنی، توجه و تمرکز) با جنبه های مراقبت از خود ( استقلال، ایمنی و نتیجه) در بیماران اسکیزوفرنی ارتباط معنی داری وجود داشت (000/0=p). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد بین نقایص شناختی با مهارت های ابزاری مراقبت از خود در بیماران اسکیزوفرنی، ارتباط معنی داری وجود دارد. لذا با تقویت و بهبود مهارت های شناختی می توان در جهت افزایش کارایی و عملکرد مناسب بیماران اسکیزوفرنیا در برنامه ریزی درمانی به نحو مؤثر و مفید استفاده نمود.